Wystawa „What’s Next? Landscapes of Unknown” w Dużej Scenie UAP
Artystki: Alice Rosenthal, Gaelle Yacoubi, Lauren Tortil, Shirin Jindani, Laia Moreto, Joanna Czarnota
Kurator: Mateusz Bieczyński
Duża Scena UAP, ul. Wodna 24, Poznań
Wernisaż: 5 czerwca 2024, godz. 18
Wystawa czynna 6-16 czerwca 2024, WT-ND 14-17
Identyfikacja wizualna: Piotr Marzol
Projekt wystawy oraz konferencji CAPS zrealizowany ze środków budżetowych Miasta Poznania,
Wydział Rozwoju Miasta i Współpracy Międzynarodowej (RMWM),
#poznanwspiera
Wystawa „What’s Next? Landscapes of Unknown” prezentuje prace pięciu artystek wybranych w ramach open call przeprowadzonego przez partnerów międzynarodowego konsorcjum CAPS. Zaprezentowane dzieła łączy związek z miejscami oraz przeżyciami ludzi, artystek i/lub osób z nimi związanych. Poszczególne prace są zapisami wrażeń, ale także dokumentacją doświadczeń, często zaskakujących lub niewygodnych, czasem także nieprzyjemnych lub traumatycznych. Ich ogólna wymowa jest jednak pozytywna. Same prace wydają się bowiem swoistym remedium na troski, odpowiedzią na problemy, lub po prostu próbą przepracowania tego co minione, ale obecne śladem swojego wspomnienia. Kolejnym łącznikiem jest związek z miejscem, stąd tytuł, w relacji do pytania o decyzje, które muszą zostać podjęte, aby na nowo zdefiniować się do tego, co minione.
Lauren Tortil w swojej instalacji dźwiękowej „Ptaki przyszłości” przenosi nas do Japonii, gdzie podczas swojej rezydencji artystycznej w Villa Kujoyama w Kioto, zafascynowała się sygnałami dźwiękowymi na stacjach kolejowych. Sztuczne śpiewy ptaków emitowane przez głośniki pomagają osobom niewidomym odnaleźć wyjście ze stacji. Dla Tortil, ten dźwięk stał się symbolem zmiany i nadziei, choć jednocześnie wskazuje na przyszłość, w której mechaniczne naśladowanie natury staje się smutną koniecznością.
Alice Rosenthal w swoim filmie dokumentalnym „Ptaki też śnią” bada temat solidarności w dominikańskiej dzielnicy Hamilton Heights i Washington Heights w Nowym Jorku, dotkniętej gentryfikacją i rosnącymi cenami. Film łączy temat kryzysu klimatycznego z problemem eksmisji ekonomicznych, pokazując, jak mieszkańcy i zagrożone gatunki mogą znaleźć wspólny język w walce o przetrwanie.
Gaëlle Yacoubi w swoich pracach „Estran” i „Trajektoria” dokumentuje eksploracyjne spacery i badania różnorodnych miejsc, takich jak nieużytki, ogrody społecznościowe i wybrzeża. Jej fotografie i druki, przypominające leporello, są wizualnymi notatkami z tych podróży, które zachęcają do krytycznej refleksji nad naszym wykorzystaniem przestrzeni miejskich oraz interakcji między ludźmi a ich otoczeniem.
Shirin Jindani w instalacji „Dome: Tryptyk z trzech tkanin” porusza temat zniszczenia sfery prywatnej w kontekście wojny. Centralnym elementem jest haftowana sukienka, zacerowana po zniszczeniu, stojąca na stosie kamieni. Praca ta nawiązuje do pytania Gayatri Chakravorty Spivak „Czy Podwładni mogą mówić?” i argumentuje, że głosy tych, którzy byli marginalizowani, zawsze były obecne, lecz niesłyszane. Instalacja łączy tematy kobiecych przestrzeni, tekstyliów i wojny, tworząc alternatywną linię horyzontu, nawiązującą do pastoralnego wiersza Friedricha Hölderlina „In Lovely Blue”.
Laia Moreto Alvarado w filmie „Trzy akty wolności” bada zmieniające się znaczenia przestrzeni publicznych, które przestały pełnić swoje pierwotne funkcje. Projekt ten jest współtworzony przez wolnych ludzi oraz osoby przebywające w zakładach karnych i wykorzystuje metodologię słuchania, aby odzwierciedlić różnorodne perspektywy i zrozumienie historii miejsc.
Joanna Czarnota w performance dokamerowym „tak cicho aż ciemno” oddaje hołd swojemu dziadkowi, żołnierzowi Armii Krajowej, który spędził 3174 dni na Syberii w Workucie. Poprzez symboliczne rozkładanie białych kartek na polu, Czarnota przepracowuje ciężar historii i trudnych wspomnień, tworząc poruszającą narrację o przeszłości, która wciąż wpływa na teraźniejszość.
Wystawa „What’s Next? Landscapes of Unknown” zaprasza do refleksji nad tym, jak przeszłość kształtuje nasze postrzeganie teraźniejszości i przyszłości, oraz jak poprzez sztukę możemy znaleźć odpowiedzi na pytania, które stawia przed nami życie.
Relacja z otwarcia wystawy, 5 czerwca 2024, Galeria Centrala, ul. Wodna 24:
Dokumentacja fotograficzna wystawy, foto: Jadwiga Subczyńska